Introductie

Goedenavond!

Na precies twee weken in Campinas is het wel eens tijd voor een update! Allereerst moet maar even gezegd worden dat er nog geen foto’s zijn... iedereen adviseert namelijk om niet een fototoestel bij je te hebben. Tot nu toe eigenlijk weinig (niks?) gemerkt van gevaar of iets dergelijks, dus binnenkort foto’s. M’n huis staat in een wijkje (Bairro Alto) met bewaking waar allemaal jonge (ouder dan 40 heb ik nog niet gezien) mensen wonen en wat vlakbij een winkelstraat en de UniCamp is. Dat ligt allemaal in Barao Geraldo, wat ze ook een wijk (bairro) noemen. Het is een normaal huisje met kamer, keuken, badkamer en twee slaapkamers, een voor mij en een voor Joao en Angela). Wat meteen opvalt is dat alles hier met de auto of bus gaat... fietsen is niet heel populair omdat alles toch te ver is. Het verkeer in het algemeen is op z’n zachts gezegd chaos. Inhalen kan altijd en aan alle kanten, bumperkleven bij voorkeur en vooral geen richting aangeven. Dat laatste heeft geen nut trouwens want de lijnen op de weg worden toch niet gebruikt. Ook alcohol achter het stuur is geen enkel probleem, ik denk ook niet dat anderen het verschil zouden kunnen merken.

De eerste dag op ABINFO in het CiaTec gebouw meteen een hoop mensen leren kennen. De grondleggers van het bedrijf, familie Mammana, zijn super aardige mensen. Zij zijn erg druk bezig... ongeveer 24 per dag bezig met vergaderen en telefoneren. Daar komt trouwens ook meteen een stukje Braziliaanse cultuur de hoek om kijken. Druk bezig betekent hier namelijk wel dat je uitgebreid moet lunchen. In het bedrijf ook Daniel ontmoet, de onderzoeker uit Nederland die zo nu en dan in Brazilie en in China werkt. Een aantal keer in het huis van fam. Mammana gelunched, een mega mooi huis met decoratie van over de hele wereld en een tuin waar Mowgli nog verdwalen kan. Daar groeien trouwens ook alle vruchten die je in Nederland niet kan krijgen, dus die moesten meteen even geproefd worden.

In het weekend hebben m’n huisgenoten me eerst meegenomen naar Shopping Dom Pedro, waarvan ze hier zeggen dat het het grootste winkelcentrum van Zuid-Amerika is. Dat zou wel eens kunnen kloppen wat het is echt huge en hebben er alles... kleding, supermarkten, auto’s, bioscoop, bowlingbaan, etc. Daar meteen maar even twee T-Shirts gekocht want de overhemden die ik mee heb zijn toch wel wat warm als het tegen de 40 graden in de middag is. Oh en een lokale sim-kaart gehaald van ‘Oi’ (‘Hi’ dus... zelfde logo en alles). Die blijkt echter niet heel best, dat ding heeft werkelijk nergens bereik. De dag daarna op zondag een park in de buurt bezocht waar heel veel mensen hardlopen (de straten worden afgezet zodat ze rondjes kunnen rennen om het park heen....) en allerlei andere sporten (voetbal, skaten, tennis, volleybal, waterfietsen, you name it), super mooi en groot. De week daarna maar een andere sim-kaart gehaald die wel werkt.

De middag daarna met Daniel afgesproken en een andere Nederlandse student, Freek uit Enschede, die dat weekend in Campinas aankwam. Even Japans gegeten en een lokale sap-bar tussen de palmbomen midden in de straten. Daarna even mijn woning laten zien en visa versa. Hij woont in een soort studentenhuis (maar niet een ‘Republika’, oftewel waar het geen bende is) en dat staat in een wijk die wat meer afgelegen in Barao is.

In de eerste week (donderdag en vrijdag) kort overlegd over het project en afgelopen week vooral bezig geweest met dingen vertalen van Nederlands naar Engels naar gebrekkig babelfish-portugees. En gedurende de week naar fatsoenlijk Portugees (do Brasil) m.b.v. de mensen hier. Ook de soft- en hardware voor m’n experiment is zo goed als af, alleen bleek maandag dat de digital desk weg is gehaald en daarvoor in de plek een nieuwe komt, dus dat moet even opnieuw. Daar helpt Gustavo me bij, die me ook al via internet in Nederland geholpen had om daar de drivers werkend te krijgen. Verder gesprekken gehad met twee leraressen die contact proberen te leggen met de scholen waar we het experiment uit willen voeren. Na meer vertaalwerk van verzoekbrieven is het nu dus wachten tot er reacties terugkomen.

Met m’n huisgenoten en Freek vrijdag naar een australische restaurant/bar geweest en achteraf wat gedronken in een populaire/bekende bar in Barao genaamd Kabana (of Cabana, geen idee). De volgende dag waren we uitgenodig op een studentenfeest door Victor, a.k.a. Jesus, een student die ook af en toe in het CiaTec gebouw werkt. Dat beviel behoorlijk goed.... veel studenten van PUCC (‘poekie’), de tweede universiteit van Campinas die op een-aantal-keer-gooien-met-een-steen-afstand ligt van UniCamp. Ook daar was iedereen super vriendelijk en geinteresseerd (“Come see the dutch guys”) en spreekt zo goed als iedereen je aan dus aan weet ik veel wie allemaal telefoonnummers en e-mail adressen gevraagd/gegeven. Rond 10-en richting de Republika van Jesus voor een prima afterparty. Daar heb ik wel een foto van bedenk ik me nu. Deze week met een aantal van die studenten afgesproken voor meer eten en feestjes. Voor m’n project is het nu vooral wachten en ondertussen verder met de data uit NL.

Ate mais, Dann