O projeto progride devagar

Hoi het is inmiddels en poos geleden dus weer tijd voor een update! Helemaal onderaan vind je een link naar een fotogallerij, inclusief 2 oudere foto’s (foto 1 en 2). Ik zal proberen het verhaal op chronologische volgorde te houden. Ik begon met een bezoek aan CTI, het bedrijf waar Frits zijn project doet. Zover ik begrijp is hij is bezig met een onderzoek waarbij een motion capture systeem wordt gebruikt, Vicon genaamd (te vinden via google) (foto 3). Ook daar gaat alles op z’n Braziliaans, aan het eind van de middag, dus aan het einde van de middag proefpersoon geweest om een ‘capture’ te maken. Dat betekent dat er een hoop plakkers op je worden gezet zodat het systeem je kan ‘zien’. Ergens ging iets niet helemaal goed dus aan het eind van de dag was er helaas nog steeds geen animatie klaar. De afdeling is trouwens opgezet door mijn gebeleiders (fam Mammana) en wordt momenteel door hun zoon gerunt. Dit was op de verjaardag van Frits en de dag na die van zijn begeleider. Ook waren er die dag presentaties van verschillende afdelingen (het is nogal een groot bedrijf). Oftewel er was ruimschoots voedsel in de vorm van hapjes, taart, etc. ’s Avonds werden de verjaardagen nogmaals gevierd met een aantal collegas, weer in Bar do Jair (foto 4), oftewel weer gezellig coxinhas en een drankje.

Die week was het de bedoeling dat ik naar Limeira en Rio Claro zou gaan om kennis te maken met de school. Na een wat stroeve communicatie was het plan dat ik vrijdag in de middag was mee zou rijden met Ana Maria, vrijdagmiddag dus de school bezocht die zich in Limeira bevindt (in tegenstelling tot wat ik eerst dacht). In Brazilië is er een groot verschil tussen publieke en particuliere scholen (op alle niveau’s). Het komt er op neer dat mensen die het kunnen betalen gebruik maken van een particulier school omdat daar de kwaliteit veel hoger is. De school waar ik naar toe ga is een publieke school die m.b.v. steun van de overheids (wat hier zeer zeldzaam is) toch een goede kwaliteit heeft. Na kort kennis te maken met het personeel en alle ruimtes in de school was het tijd om naar Rio Claro te gaan, naar het huis van Ana Maria. De volgende ochtend (zaterdag) hebben we haar boerderij bezocht (foto 5). Dat is een groot stuk land met een huisje erop waar een familie woont die de boel daar onderhoudt. Achteraf nog even wezen zwemmen in het zwembad van mvr Pellegrini en Daniel ontmoet, een van haar studenten.

Daarna was het tijd om de bus te pakken terug naar Campinas. Na een hoop gereis was het tijd om in het wit richting Frits te gaan. In zijn huis nog snel wat gegeten en daarna richting Campinas centre, vanaf waar een busje ons mee zou nemen naar Anhembi, São Paulo, waar Skol Sensation was. In het busje waren een aantal andere studenten uit Campinas met wie we de rest van de avond gebleven zijn (foto 10). Tijdens het wachten in de rij nog even de (Nederlandse) organisatie ontmoet, die over het hek aan het klimmen waren. Super feestje op z’n Nederlands.

De week daarop kwam er een deel van de hardware terug die ik nodig heb. In eerste instantie moesten en onderdelen bij elkaar worden gezocht die een werkend setje zouden kunnen vormen. Nu blijk dat er *iets* niet functioneert aan de hardware... Na veel te lang zoeken en proberen blijkt dat er 4 circuits doorgebrand zijn omdat iemand twee draadjes vanaf een voeding verkeerd om heeft aangesloten, waardoor het principe “rood met rood verbinden” ergens anders in de PC niet van toepassing is. Een van die avonden was het weer tijd om een churrascaria te bezoeken wat uiteraard weer prima beviel, ditmaal met Gustavo. Een andere avond ook een bandje bezocht dat Sertaneja speelt, dat is Braziliaanse country muziek... op dit moment een zeer populaire stijl hier. Prima muziek maar lastig (niet) te volgen omdat er geen engels aan te pas komt. Tegens het eind van de week kwam Beto langs (een dag later dan gepland overigens), die me ook in NL al eerder via internet geholpen had. Hij wist de nodige chips weer werkend te krijgen met als gevolg dat achteraf de helft van de nodige hardware werkt. De andere helft is nog in gebruik in São Paulo ter promotie.

Dat weekend weer naar Limeira geweest. Dit maal naar het ouderlijk huis van Leandro, een andere student uit Campinas. ! Ook dat is een super mooi huis. Waarschijnlijk kan ik daar verblijven tijdens het uitvoeren van mijn experimenten in Limeira, heel erg fijn! Helaas gingen de oorspronkelijke plannen voor die dag niet door omdat het openbaar vervoer 2 uur langer duurde dan verwacht, wel een stuk van Limeira gezien. De volgende dag was het tijd voor een churrasco (bbq) in Campinas met Frits, een collega en daar vrienden/familie van. Dat houdt dus in dat er in de middag gegrilt wordt met als aanvulling zelfgemaakte caipirinhas! (foto 7 en 8)

Door de week was de rest van de hardware weer beschikbaar, die inmiddels dus geclaimed is voor mijn gebruik. Ook die wil niet heel erg meewerken. Weer veel moeite om uberhaupt een setje onderdelen te vinden dat in theorie samen kan werken. Daarna blijkt er iets mis te zijn met betrekking tot de drivers, maar niemand die me kan vertellen hoe dat op te lossen. Dus een hele hoop puzzelen en steeds aan mensen blijven zeuren of ze kunnen helpen. Ook moest een frame worden gemaakt zodat de tablets (onder dezelfde hoek als in NL) stevig blijven staan. Daar heef prof Carlos mee geholpen in hun workshop thuis.

Sinds die zondag (dag van churrasco) had ik best veel last van m’n keel. Donderdag die week verplaatste die pijn zich een beetje en werd het lokaler/scherper en voelde het net alsof er iets vast zat in m’n keel. Door de nieuwe plek voelde het constant heel erg naar alsof ik moest overgeven. Die middag met Ricardo naar de UniCamp ziekenhuis geweest waar de voornaamste bezigheid wachten is. Aan het eind van de middag werden rontgenfoto’s gemaakt waar niks speciaals op te zien was. Vervolgens werd ik doorverwezen om de volgende dag een endoscopie te laten doen. Dat kon niet dezelfde dag omdat je 8 uur niks gegeten/gedronken mag hebben. De dag erop dus om 8 uur ’s ochtends bij het ziekenhuis waar weer een goede wacht-sessie begon. Rond 2u ’s middags was ik aan de beurt... niet heel fijn als ze met een camera een kijkje gaan nemen. De conclusie was dat er waarschijnlijk een wondje in m’n keel zit wat door zwelling voelt alsof er iets vast zit. Oftewel wachten tot het overgaat en verder geen probleem. (inmiddels ben ik het met die diagnose eens aangezien ik geen last meer heb)

Omdat de week erna op maandag en dinsdag het werk stilligt i.v.m. vakanties was er een kampioenschap georganiseerd tussen een aantal universiteiten waaronder PUC-Campinas. Dit evenement heette InterPsico Integração en betekend dat er een heeele boel studenten van allerlei plekken samenkomen om voornamelijk te feesten. Met z’n allen overdag de wedstrijden bijwonen, ’s avonds feesten en ’s nachts in een chácara overnachten. Heel leuk om te zien dat ook elke universiteit een ‘bateria’ (drumband) meeneemt om aan te moedigen. Daar kwam ik heel toevallig iemand, Adeline (foto 9), uit Haarlem tegen die ook in Brazilië een project doet in een ziekenhuis. Top weekend!

Afgelopen week weer verder met de apparatuur die ik nodig heb. Uiteindelijk werkt de apperatuur nu, na de hulp van Alexandre, Beto, Gustavo, en Ricardo. Vandaag de laatste voorbereidingen getroffen en ben ik eindelijk klaar om alles te verschepen en te beginnen. Morgen eerst naar Rio Claro eerst het gehele experiment te zien en testen, daarna z.s.m. naar de school in Limeira.

Link naar de foto’s: http://img514.imageshack.us/gal.php?g=dsc07781w.jpg
Commentaar bij de foto’s
1) Angela, zus van Angela, ik, João
2) Ik, Alexandra, Angela
3) Ik in CTI bezig met Vicon systeem
4) Verjaardag van Frits met collega’s
5) Carioca op boederij van Ana Maria
6) Leandro, Jesus, ik
7) Churassco bij collega Frits
8) (deel van het) Vlees op Churrasco
9) Ik, geen idee x2, Adeline
10) Skol Sensation met de meeste mensen uit het busje