De novo

Bom dia!

Het is weer tijd voor een update, dit keer met enkele foto’s. Eentje van mijn werkplek en een aantal van m’n woning. Brazilië is enigzins aan het afkoelen maar uiteraard nog steeds bijzonder aangenaam. Zo was het in de eerste week 36°C om 10 uur ’s ochtends (zie foto), nu is het overdag rond de 30 schat ik... laatst ’s avonds in de auto was het zelfs koud, ondanks een display waar we langs reden aangaf dat het 27°C was.

Door de week eerst een keermet Freek (die vanaf nu Frits genoemd zal worden zoals blijkbaar iedereen hem in NL noemt.... de 3e niet-echt-Frits!) bij Paderia Alemã gegeten op advies van Daniel. Dat beviel inderdaad, een ‘bakker’ waar je kan lunchen en avondeten (oftewel de hele dag kan eten), kies een soort brood en een berg ingrediënten en zij maken er een prima sandwich van. Toen we achteraf met een omweg richting de (of eigenlijk; een) bushalte liepen kwamen we bekenden tegen en hebben we met hun een drankje gedaan.

Volgende dag was het tijd om een Churrascaria (soort Grill House) te bezoeken. Dat had ik al eerder gedaan met m’n huisgenoten in een tent die niet heel geweldig was. Dit maal met de auto van iemand die ik in het weekend had ontmoet daarheen gegaan om vervolgens voor ~€7,- in een all-you-can-eat restaurant te eten waar ze alle soorten vlees (lamsvlees, wild zwijn, etc) aan je tafel komen brengen... TOP concept! Daarna moest er nog ‘even’ gefeest worden in een tent in de shopping mall (whuh? Ja...zoals ik al had gezegd hebben ze daar alles).

Volgende dag kwam de zus van Angela op voor het weekend op visite. Omdat het vrijdag was volden zij het daarom nodig naar het uitgaanscentrum van Campinas te gaan, Cambuí. Daar met z’n vieren een gezellige avond gehad in Club Loft. (err, foto’s moet ik nog krijgen)

Zaterdag waren ik en Frits uitgenodig in een bar voor het avondeten. Dat waren dit maal Coxinhas, een soort oliebollen met een vulling naar keuze en Catupiry kaas.... suuuper vullend maar erg lekker. Achteraf met anderen gepland om naar Delux.e Club te gaan. Daar eenmaal aangekomen stond er een rij van minimaal 50 auto’s en zeker 100 mensen (waaronder op zijn minst 25x Sjonnie en Anita)... en na meer dan een half uur wachten bleek de rij veranderd te zijn waardoor we weer praktisch achteraan stonden. Toen werd besloten toch maar ergens anders heen te gaan. Na een aantal tevergeefse pogingen bij plekken waar het al vol was (het was inmiddels na 1en) weer op dezelfde plek beland als de avond ervoor. Ook voor deze avond geld dat de foto’s nog moeten komen maar die kans begint inmiddels kleiner te worden. Aan het eind van de avond gingen we ergens wat eten... een soort overdekte stal waar ze hamburgers schenen te bakken. Die waren mega groot en bovendien niet te eten. Nadat we erachter kwamen dat er een haar uit de hamburger van Frits stak maar even de ‘ober’ geroepen. Die vond het een verstandig plan om met een tang en servetjes een soort hamburger-soep te maken en vervolgens te beweren geen haar te kunnen vinden.... gek zeg!

Na wakker worden kwamen huisgenoten en zus thuis met boodschappen die aan een uitgebreide lunch begonnen te werken. Gepaneerde kipfilet, een andere kipschotel met tomatensaus, Gegrilde worst, patat, rijst en vers passievruchtensap. Na ongeveer 2 uur koken konden we daaraan beginnen, super lekker.

De oude digital desks die meegenomen waren zijn kapot gegaan tijdens een demonstratie (waar ik niks mee te maken had) dus die zijn uit elkaar gehaald. Er is momenteel dus geen desk beschikbaar voor mijn onderzoek. Wel wordt er hard gewerkt aan nieuwe versies door Alexandre en Gustavo, maar dat wil nog niet heel erg lukken. Zo waren ze samen het hele weekend zonder succes bezig met de drivers en ook nu nog wil het niet heel erg lukken. Inmiddels wordt steeds meer apperatuur aangesleept om toch het een en ander aan de praat te krijgen (zie foto). Op het moment dat ik dit aan het typen ben is Alexandre al 28 uur non-stop (ok hij heeft even een broodje naar binnen geduwd) bezig, oftewel hierop moet gewacht worden.

Gedurende de week weer een aantal gesprekken gehad wat betreft het project. Een school heeft wel al onofficiëel gegereageerd maar daar moet nu een berg papierwerk voor gebeuren. In Brazilië kan je blijkbaar neit zonder problemen naar een school gaan en de ouders vragen of ze akkoord gaan met dit onderzoek. Daarom wordt de hulp van Ana Maria Pellegrini ingeschakeld, de zus van Alaide. Die is lid van een Ethiek Raad in de stad Rio Claro. Een ander project van ABINFO is al bezig met die raad, en nu is het idee dat de omschrijving van dat project aangepast wordt zodat mijn onderzoek er binnen valt. Een nieuwe aanvraag zou namelijk veeel te lang duren. Ook bleek dat de school die wel mee wil werken zich ook in Rio Claro bevind, wat 80km vanaf Campinas af ligt en met openbaar vervoer nauwelijks bereikbaar is (tenzij je via São Paulo wil gaan). De oplossing is dus dat ik binnenkort (wanneer de de scholen definitief toestemming geven) tijdelijk verhuis naar Rio Claro. Wanneer dit gebeurd is nog niet duidelijk, deze week probeer ik er alvast een dag heen te gaan om met de mensen daar kennis te maken en te bekijken wat daar nog moet gebeuren voordat het experiment zelf kan beginnen. Als het meezit gaat een studente uit Rio Claro (daar zit de universiteit UNESP) me gaat helpen met het uitvoeren van het experiment.

Afgelopen dinsdag vertrok João voor een congress naar Brasília. Diezelfde dag had ABINFO in samenwerking met anderen een klein congress georganiseerd in São Paulo. In het weekend was afgesproken dat ik om 7:00 bij huize Mammana zou zijn om met hen en Daniel mee te rijden. Ze waren de hele nacht bezig geweest met het congress en presentaties voorbereiden en besloten een uur eerder weg te gaan. Dinsdag ochtend na een flink aantal keer aan- en opbellen bleek dat ze waren vergeten dat ik ook mee zou rijden. Tijd om het openbaar vervoer naar São Paulo uit te proberen! Eerst met een normale stadsbus naar het centrum van Campinas (normaal 40min, als je niet op tijd uitstapt langer... :D), vanaf daar met een touring-car naar Rodoviário (een soort HUB voor meerdere soorten vervoer) Tiete in São Paulo city (~110min). Vervolgens met twee metro’s naar Avenida Paulista, de hoofdstraat van de stad São Paulo (~15min). Eenmaal aangekomen nog een stukje van de ochtend-presentatie van Daniel kunnen zien waarna het tijd voor de lunch. Met de collegas van Frits prima gegeten op Av. Paulista (zie foto) schuin tegenover het MASP (zie foto).

In de middag nog een presentatie door Daniel een een aantal door saaie bankiers in het Portugees over economie en politiek... reuze interessant! Daarna ’s avonds gegeten bij de ouders van Sara, de begeleidster van Frits. Hierna moest haar vriend even worden opgehaald (60min) om vervolgens weer naar Campinas te gaan (nog eens 120min).

Volgende dag ’s avonds met Angela en een aantal vrienden van haar Japans (dus Sushi) gegeten in een prima restaurant in Shopping Iguatemi, ook een behoorlijke center. Die donderdag moesten drie mensen van het vliegveld van Campinas (binnenlandse vluchten) opgehaald worden voor een of andere vergadering van het ministerie van gezondheid hier. Blijkbaar was João gevraagd/aangewezen om dat te doen. Aangezien hij niet bepaald in de buurt was hebben Angela en ik even taxi gespeeld.... drie maal heen en terug naar het vliegveld. Bizar dat dat zeker 30 minuten ver is en toch nog in dezelfde stad. Tussendoor een hotdog op z’n Braziliaans gegeten, dat wil zeggen als basic versie een broodje met worst, tomatenmengsel, ketchup, maionaise, mosterd, knoflooksaus en aardappelpuree, en dan kan je zelf nog kiezen welke smaak je wil als extra ingrediënten. Na de taxi service met Leandro, ook iemand uit CiaTec, afgesproken om wat te gaan doen. Na zo’n 90 minuten rond te hebben gereden en te vragen wat waar die avond was in Gold Street Bar beland, weer een andere club in Dom Pedro shopping. De dag erna was het ’s avonds tijd voor de vierde trip naar het vliegveld om João op te halen.

Een van die vriendinnen van Angela en João daar had me met Frits uitgenodigd om mee te gaan naar een Micareta. In principe is dat een excuus om op willekeurige dag van het jaar toch Carnaval te vieren. Dat moest door de week even geregeld worden wat betreft geld en vervoer en meteen een CD meegekregen om te de muziekstijl te oefenen. Het plan was uiteindelijk om met de bus naar Campinas center te gaan, vanaf daar met een bus richting Jundiaí, maar op een halte halverwege op de snelweg uit te stappen. Daar zou de “Expresso de Alegria” (Happyness Express :P) ons ophalen die vervolgens richting São Paulo gaat richting het feest. Redelijk verbazingwekkend is dat ook gelukt en stapten we iets na 12:00 in de Expresso waar al bekenden van m’n huisgenoten in zaten. Op de micareta werd de muziek de hele avond verzorgd door Asa de Águia vanaf een kar (trio elétrico) die door het publiek reed. Super veel mensen aanwezig daar en topfeest geworden, helemaal Braziliaans. Dit in tegenstelling tot aankomende zaterdag, want dan staat Skol Sensation (White) op de planning, mede mogelijk gemaakt door (het Nederlandse) ID&T. Ondertussen ben ik bezig de videoopnames van het experiment in Nederland in de jusite stukken te knippen en ben ik voornamelijk aan het wachten.

Abraços do Brasil, Daan